Uteke wa mwili na kifua chake kidogo kiliweza kunipa makadirio ya umri wa binti huyo. Alionyesha wazi alikua ana umri chini ya miaka kumi na nane.
“unasoma kidato cha ngapi?”
niliuliza hilo swali huku nikiweka dawa kwenye sponji na kuanza kuifuta vumbi Laptop hiyo kama niliambiwa nifanye hivyo na mmiliki.
“ndio tumetoka kufanya mitihani ya kidato cha pili. Natarajia kuingia kidato cha tatu hapo mwakani tukijaaliwa.”
Sauti yake iliweza kunivuntia na kutamani niwe namuongelesha kila dakika ili niweze kuisikia. Mara nyingi hua sichagui rangi pindi nimuonapo msichana mrimbwende,ila msichana akiwa mzuri na mweupe hunivutia zaidi.
Ila kwa huyo msichana alizidi kila kitu nilichokua napenda kumuona msichana mzuri anacho.
Lafudhi yake ya kipwani ilinifanya nishindwe kujua asili yake hasa ni ipi. Ila nywele zake za kimanga ziliweza kunifanya nihisi kama si uzawa wa kutoka Tanga basi utakua udongo wa Mombasa.
Maana lafudhi yake ilikua nzuri na ya kupendeza hasa kwenye ngoma za masikio yangu.
Mwili mwembamba na kifua kidogo kilichobeba matiti yanayochupukia ndiyo yaliyonifanya nishindwe kuendelea kuutalii mwili wa msichana huyo.
Mtindo wa nywele zake nyingi nao ulizidi kumfanya aonekane mzuri hasa kila nifunguapo kope zangu kumtazama.
“Nitarudi baadae basi ili tujue tatizo ni nini kaka yangu.”
nilishtushwa na kauli hiyo ya kuashiria kuniaga. Sententensi hiyo ilinifanya niache kazi niliyokua naifanya hapo awali na kuchukua karatasi maalumu yenye gundi na kubandika kwenye Laptop hiyo.
“unaitwa nani, nataka kuandika jina lako hapa juu.” niliongea maneno hayo huku nikiwa nimeshika kalamu ili anitajie jina lake niweze kuliandika.
“Naitwa Haiba.” alijitambulisha na kunifanya nishtuke kidogo.
Jina lake lilinisisimua sana. Maana mpaka muda huo alikua amekamilisha upekee wake.
Toka nazaliwa sikuwahi kulisikia jina hilo kwa mtu mwengine zaidi ya kulisikia kwenye masomo tu ya shule ya msingi. Haiba na Michezo.
Nilibaki natabasamu na kuliandika jina hilo kwenye kile kikaratasi nilichokibandika kwenye Laptop yake.
“kwa heri.”
Sauti hiyo ilichomoka kwenye midomo ya Haiba na kuunganishwa na kitendo bila kusubiri ruhusa kutoka kwangu.
“Molito tuliza mizuka......hawa wanafunzi wa shule wanikalie mbali kabisa.”
Niliongea maneno hayo na moyo wangu. Lakini macho yaliendelea kumsindikiza mrembo huyo ambaye alikua anatembea taratibu kama twiga. Lakini huko nyuma anatingisha mkia kama samaki.
Basi nikatikisa kichwa changu kama ishara ya masikitiko ya amani na kuusifia uumbuji wa muumba na kuiweka chaji Laptop hiyo kwa matarajio kua itaamka angalau kidogo ili nipate pakuanzia kwenye ufundi wangu.
Ilinichukua zaidi ya masaa mawili kutazama kama itaonyesha ishara ya chaji kuingia, ila laptop hiyo ilizidi kuniumbua. Maana ilikua inapitisha moto lakini haiwaki. Hivyo ufundi wangu wa kupiga window tu ulinigomea na kuniambia kua laptop hiyo inahitaji mtaalamu zaidi yangu.
“leo fundi uchwara kapatikana.”
Nilijisemea baada ya laptop hiyo kunitoa jasho vilivyo.
“sasa akija mwenyewe na kutaka kujua ugonjwa wa laptop yake nitamjibu nini Molito mimi?”
Swali hilo lilinifanya niwaze sana. Maana ni kweli sikutaka kuumbuka kwa mtoto mzuri.
HAIBA!
Akilli yangu ilichaji haraka na kumkumbuka kaka yangu Semindu. Ila nilikuja kugundua kua yeye hakua mtaalamu sana wa hizi kazi ama hakua anajishughlisha nazo. Ndipo nikamtafuta rafiki yangu mwengine. Anaitwa Elias Vitalis, sema mtaani tumeshazoea kumuita ‘Killer’
Hili jina hata mimi mwenyewe sikujua ni nani alimpatia na kwa sababu gani, ila umaarufu wake unalishanda hata jina lake halisi la kuzaliwa.
Nilifunga ofisi na kwenda ofisini kwa Killer. Niliweka laptop mezani na kutaka kujua tatizo ni kitu gani.
Mtaalamu huyo alianza kuichunguza Laptop ya Haiba baada ya kumpa maelekezo kamili juu ya tatizo la Laptop hiyo.
Alijaribu kuchomeka waya na kuunganisha na kioo cha Computer yake ya mezani ili kuangalia tatizo hasa ni kitu gani.
Ufundi huo ulikua mpya kwangu. Hakika Killer alitumia njia ambayo sikuwahi hata kawaza kama inatumika. Ila hillo tukio liliniongezea elimu zaidi kwenye ufundi wangu.
Niliishuhudia laptop hiyo ikiwaka na kila kilichokua kwenye Laptop ya yule binti kiliweza kuoneakana.
"Kioo cha hii Laptop ndiyo kina shida. Na kubadilisha ni laki moja na ishirini. Hapo pesa yetu hatujachukua.”
Maneno ya Killer yalinifanya nitabasamu. Maana alikua yupo vizuri sana kwenye fani hiyo na hakusomea darasani. Hivyo nimtazamapo, hunipa ari na moyo wa kuamini naweza kuwa fundi mkubwa kama yeye siku moja.
Maana ofisini kwake sijawahi kumkuta aakiwa amekaa tu hivi hivi bila kutengeneza kitu chochote. Na muda huo huo kuna watu waliingia na kuhitaji kupigiwa window mashine zao.
Nilimshuhudia akitengeneza elfu arobaini hapo hapo nilipo tena kwa dakika chache tu nilizokaa karibu naye.
Basi nikaichukua laptop hiyo na kuiweka kwenye begi na kurudi ofisini kwangu.
“Molito, kuna dada sijui mwarabu yule, amekuja kukuulizia. Amekaa kama dakika kumi hapa akikusubiria.”
Nilipata ujumbe kutoka kwa dada muuza chakula kutoka kwenye fremu ya pili.
“Hajaacha maagizo yoyote?” ilinibidi niulize. Maana sikua na hofu tena na nilikua naweza kumuelekeza hata akihitaji niifanye njia aliyokua akiitumia Killer nilikua nimeshajua jinsi ya kufanya.
“amesema atarudi tena baada ya swala ya magharibi.”
Jibu hilo lilinifanya niangalie saa yangu. Ilikua mchana wa saa nane. Nikahisi huenda Haiba anatoka mbali ndio maana msaa yake ya kuja ofisini kwangu yanapishana parefu.
“leo una chakula gani?”
muda huo ulitosha kabisa kunifanya nitamani kupata maakuli. Maana toka nianze kupata visenti niliwazuia nyumbani kuniletea chakula kama ambavyo mdogo wangu alikua akifanya hapo awali wakati naanza kazi.
“kuna wali maini, samaki maharage kama kawaida. Tena leo mboga za majani zipo mbili. Kisamvu na tembele. Uamuzi wako tu. Dagaa kwa wateja wa ugali.”
Dada huyo katika orodha yake, ugali aliuweka mwishoni kwakua alikua anafahamu mimi sio mpenzi wa ugali. Hua nakula mara mojamoja sana.
“wali maini itakua poa. Weka wa kushiba mama. Kile kipimo cha mbeba zege.”
Ni kawaida yangu kusema hivyo. Japo si mlaji sana na dada huyo kipimo changu alishakijua. Hivyo ilikua ni sehemu ya utani na kumfanya acheke.
Alinipatia CD zangu ambazo wateja walizirejesha wakati ambao sikuwepo. Nilizipokea na kutiki majina yao. Maana katika vitu ambavyo mazoea nilikua naweka pembeni wakati wote, ni mtu kukaa sana na CD yangu.
Sikuona ugumu kumuachia rafiki yangu ofisi pindi niondokapo, nilihakikisha kila mteja wangu napajua anapoishi. Hiyo ilinisaidia kupunguza kilio cha kuibiwa CD kama wenzangu walivyokua wakilalamika. Labda ziharibike tu kwakua kila mteja ana usataarabu wake wakati wa matumizi na utunzaji.
Masaa yalisogea taratibu sana. Nikahisi huenda ni kiu niliyokua nayo ya kuonana na yule msichana mzuri kwa mara nyinngine. Msichana ambaye amenifanya nimkumbuke kwa sauti yake na muonekano wake kila baada ya nusu saa.
Kufumba na kufumbua, saa yangu iliyokua kwenye kioo cha computer ilinisomea kua ni saa moja kamili jioni. Lakini msichana huyo hakutokea.
Muda huo alifika mteja wa kuchoma CD ofisini kwangu. Nilimkaribisha na tukaanza kuchagua nyimbo alizotamani ziwepo kwenye CD yake.
“mambo zenu.”
Ilikua ni kama shoti niliyopigwa na kushtuka bila kificho baada ya kuisikia salamu hiyo iliyonijulisha kua Haiba amefika. Nilimtazama haraka na kumfanya agundue kua amenishtua kwa salamu hiyo. Aliachia tabasamu binti huyo maridhawa.
“safi, karibu.”
Tuliitikia sambamba mimi na yule mteja aliyekuja ofisini kwangu kwa shughuli ya kuchoma CD. Ilibaki kidogo tu nimuuliza yule mteja kama na yeye ana hisa zake pale ofisini mpaka anapata kibali cha kukaribisha watu.
Ila nikamezea tu, asije kuniona nina nongwa bure. Nikamsonya ndani kwa ndani bila mtu yeyote yule kusikia kisha macho yangu yote yakanasa kwenye sura ya Haiba.
Mtoto mzuri alishabadili nguo zake na kubadili mtindo wa ubanaji wa nywele pia.
Safari hii hakuniruhusu nione macho yake moja kwa moja. akaongezea na miwani yenye rangi ya bluu kwa mbali japo vioo vya miwani hiyo viliweza kuonesha ndani.
Dah!
Kweli Mungu alimuumba mtoto Hiba na mama yake alimzaa kwa kutanua vizuri miguu bila kumbana.
Maana nilishindwa hata kuweka kasoro japo kuna usemi unasema kua hakuna kizuri kisichokua na kasoro ndani yake.
“Pole jamani kwa kukushtua.. Sikujua kama hujaniona.”
Sauti murua ilipenya masikioni mwangu. Mpaka nikawa namuonea wivu yule mteja kwa kuisikiliza. Nilitamani hata nimalize kazi yake haraka aondoke niendelee kuisikia sauti hiyo peke yangu.
“kweli nimeamini kua ugonjwa wa shambulio la moyo hauwezi kumpata mtu mwembamba kirahisi. Ningelikua bonge ningelianguka sasa hivi.”
niliongea maneno hayo na Haiba akaanza kucheka hadi akajizuia mdomo wake na mkono kwa aibu aliyokua nayo.
Yule mteja naye akacheka. Alikua ananikera sema tu hajui. Nilitamani hata vichekesho vyangu asicheke. Maana nilifanya yote hayo kwa ajili ya Haiba.
Kwakua ofisi yangu ilikua kubwa sana, ili isipwaye, bosi wangu alinunua sofa lengine la watu watatu na kuliweka humo ndani. Hivyo ikawa rahisi kumkaribisha Haiba ndani ya ofisi na akakubali kuingia na kwenda kukaa kwenye sofa hilo ambalo lilikua linatazamana na sisi tulipokaa. Ambapo napo kulikua na sofa la watu wawili.
“samahani ngoja nimalizane na huyu mteja dakika mbili tu kisha nitakupa matokeo ya kifaa chako.” niliongea maneno hayo huku nikimmiminia tabasamu lote msichana huyo.
Naye alinilipa japo kiuchoyo. Alitabasamu kidogo tu.
“usijali.”
Jibu lake likazua ukimya wa maongezi na sauti za miziki mbalimbali zikaanza kusikika kwa sauti isiyokera.
Baada ya kukamilisha idadi ya nyimbo alizokua akizihitaji mteja huyo. Nilichoma CD na kumpatia kisha na yeye akanipatia pesa yangu.
Nilitoa tabasamu kinafki kwa mteja huyo na maneno murua ya kumkaribisha kwenye ofisi yangu kwa mara nyingine yakanitoka.
Na yeye bila hiyana alinirejeshea shukurani na kuondoka huku usoni mwake akiwa amejawa na tabasamu la kweli kuashiria kua ameridhika na huduma niliyompatia.
Niliyageuza macho yangu na kumuangalia Haiba. Nilipokelewa kwa tabasamu murua lililoukosha moyo wangu. Nami kama ada yangu, wala sikutaka kupoteza maksi kizembe mtoto wa kiume. Nilimlipa tabasamu lenye afya zaidi yake.
ITAENDELEA.......
No comments:
Write comments